دکتر سعید فراهانی، متخصص شنوایی شناسی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، عوامل ژنتیک را عامل 50 درصد ناشنوایی در افراد عنوان کرد و گفت:
این عارضه درمان قطعی ندارد و تنها با استفاده از سمعک یا کاشت حلزون ، میزان شنوایی تا حدودی بهبود می‌یابد.
عوامل ژنتیک، ابتلا به عفونت‌های گوش ، کارکردن در محیط های پر سر و صدا و تصادفات از مهم‌ترین علل بروز ناشنوایی هستند.
گوش دادن به صدای بلند و استفاده ی طولانی مدت از وسایل صوتی خطر افت شنوایی را در پی دارد.
ابتلا به بیماری‌هایی مانند اوریون، سرخک و سرخجه، ضربه به جمجمه در کودکی و انفجارهای ناشی از جنگ‌ها نیز از عوامل خطر بروز ناشنوایی و افت شنوایی در دوران بزرگسالی هستند.
عوامل اکتسابی و محیطی از دیگر علل ناشنوایی هستند که پس از تولد بروز می‌کنند. بنابراین توجه به توصیه های پزشکان در دوران بارداری و حین زایمان برای تولد نوزاد سالم ضروری است.
عفونت‌ها و ویروس‌های گوش میانی و داخلی از شایع‌ترین عفونت‌های گوش در دوران کودکی هستند. این ویروس‌ها در سیستم حلقی ایجاد شده و پس از انتقال به گوش باعث عفونت می‌شوند.
در مجموع عفونت‌ها و ویروس‌ها درجات مختلفی دارند که پرده گوش را در سطوح مختلفی درگیر می‌کنند و در صورتی که در دوران کودکی درمان نشوند، در بزرگسالی منجر به بروز ناشنوایی خواهند شد.
تشخیص به موقع افت شنوایی در کودکی بسیار مهم و تاثیرگذار است و در این راستا چند ساعت بعد از تولد نوزادان، غربالگری روی آنها انجام می‌شود.
با توجه به اختلال در گفتار و زبان که از عوارض جانبی افت ناشنوایی است، بلافاصله پس از آزمایش‌های غربالگری نوزاد، خدمات درمانی ، پزشکی و توانبخشی انجام می‌شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.
تبیان
