عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي ايران گفت: خوردن شام پس از مصرف افطار كامل بايد حذف شود چرا كه در غير اين صورت روزه‌دار دچار سوءهاضمه و آسيب‌هاي گوارشي خواهد شد.
سيامك خالقي در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعي فارس اظهار داشت: بي‌غذايي و كم‌غذايي و نخوردن غذا به مدت طولاني معمولاً تأثير سوئي براي دستگاه گوارش نمي‌گذارد و فقط بيماراني كه زخم‌هاي گوارشي دارند و ترشح اسيد معده آنها بسيار افزايش يافته است بايد مراقب بي‌غذايي باشند. وي افزود: به طور معمول روزه گرفتن براي دستگاه گوارش هيچ عارضه‌اي براي دستگاه گوارش ندارد و به ويژه براي كساني كه فشار خون، قند و چربي بالا دارند مفيد نيز است.
خالقي تصريح كرد: آن دسته از افرادي كه مشكلاتي از قبيل زخم‌هاي گوارشي و مشكلات عروقي و مخاطي دستگاه گوارش دارند بايد قبل از روزه از نظر مشكلاتي كه احتمالاً براي آنها به وجود خواهد آمد با پزشك خود مشاوره كنند.
اين فوق تخصص گوارش ادامه داد: بيماراني كه مشكل قند پيشرفته و غير‌قابل كنترل دارند و گرسنگي طولاني مدت و خوردن غذا به طور ناگهاني مي‌تواند سطح قند آنها را دچار تغيير كند صحيح نيست روزه بگيرند و همچنين روزه براي بيماران حاد كه استفراغ و تهوع دارند، بيماران عفوني تب‌دار و داراي دردهاي شكمي كه در آنها بدن كم آب مي‌شود و بي‌آبي بدن آسيب‌زاست.
وي با اشاره به عادت رايج در بين مردم كه در هنگام افطار مايعات زيادي مي‌نوشند تأكيد كرد: اين كار از نظر فيزيولوژيك مشكلي ايجاد نمي‌كند اما اگر اين مايع خيلي سرد و خيلي گرم باشد به مخاط آسيب مي‌رساند و چنانچه مايع زياد همراه غذا مصرف شود مي‌تواند باعث اختلال در هضم غذا شود و به دنبال آن بيمار دچار علائم سوءهاضمه شود.
وي اضافه كرد: بهتر است حجم مايع مصرفي در ابتدا افطار كم باشد و به حدي باشد كه رفع عطش از بدن صورت گيرد و سپس در مرحله بعد دوباره مايع جذب شود.
خالقي يادآور شد: بايد سعي كنيم در ماه مبارك رمضان تعداد وعده‌هاي مواد غذايي را كم كنيم و اين كه 3 وعده شبانه روز را در ساعت ما بين افطار و سحر تقسيم شود كار مناسبي نيست و به سيستم گوارشي فرد نيز آسيب خواهد رساند چرا كه حجم زيادي از مواد غذايي وارد معده مي‌شود و قبل از هضم اين مواد دوباره شام مصرف مي‌شود و معمولاً پس از آن فرد تصميم به خواب مي‌گيرد و نيمه شب نوبت به مصرف سحري مي‌رسد. لذا اين وعده‌ها موجب ايجاد سوء هاضمه و تغييراتي در قند چربي و فشار خون روزه‌دار مي‌شود.
وي افزود: بهتر است وعده‌هاي غذايي كم شود و اگر حجم افطار كم باشد و مصرف غذا در افطار در حد رفع گرسنگي و تشنگي باشد خوردن شام مانعي ندارد ولي اگر وعده‌ي افطار كامل است بهتر است شام مصرف نشود.
خالقي ادامه داد: ميزان گرسنگي افراد به ميزان انرژي مصرفي فرد در روز، فعاليت‌هاي شبانه‌روزي، ميزان ذخيره انرژي و آستانه گرسنگي بستگي دارد كه روزه دار در ماه رمضان سطح آستانه گرسنگي را بالا مي‌برد و به احساس گرسنگي غلبه مي‌كند.
وي خاطرنشان كرد: مصرف غذاي زياد در هنگام سحر مي‌تواند مشكلاتي ايجاد كند به ويژه در افرادي كه عادت دارند پس از خوردن سحري بخوابند كه اين مي‌تواند موجب بازگشت غذا از معده به مري و ايجاد ريفلاكس يا ترش‌كردن شود.
خالقي گفت: بهتر است غذايي كه در سحر مصرف مي‌شود انرژي كافي براي بيمار داشته باشد و از غذاي پر انرژي‌تر با حجم كم‌تر استفاده شود و حداقل تا يك ساعت پس از سحر به حالت درازكش نخوابد.
شام پس از مصرف افطار كامل بايد حذف شود
دسامبر 7th, 2011
دیدگاه‌ها برای شام پس از مصرف افطار كامل بايد حذف شود بسته هستند
